ဘဝလမ္းမေပၚက အိတ္ဆြဲေလးမ်ား

ခ်မ္းသာ (မိတၳီလာ)

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ၿမိဳ႕ေလးသည့္ အညာေဒသၿမိဳ ႔ေလးျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေႏြအပူဒဏ္ကို တျခားေဒသမ်ားထက္ ေဒသခံမ်ား ေန႔စဥ္ ပိုမိုခံစားၾကရသည္။ အရက္ေသစာေသာက္စားလြန္သူတခ်ဳိ႕ႏွင့္ သက္ႀကီးရြယ္အို တခ်ဳိ႕တေလ၏ ဘဝမ်ားသည္ ေႏြအပူတြင္ ေရစုန္ေမွ်ာ ဆံုး႐ံႈးသြားသည္ကို ၾကားေတြ႕ရေလသည္။ တခ်ဳိ႕တေလက ေႏြအပူဒဏ္ကို နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အံတုၾကေလသည္။ ထိုသူမ်ားအထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္ ေန႔စဥ္ျမင္ေတြ႕ေနရသည့္ အိတ္ဆဲြေလးမ်ား ေတာ့ မပါဝင္ေပ။

အိတ္ဆဲြေလးမ်ားသည္ ေန႔စဥ္နံနက္လင္းသည္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ကေလး၏ ေစ်းႀကီးအတြင္းသုိ႔ အိတ္ကိုယ္စီျဖင့္ ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ ေန႔လယ္ပိုင္းတြင္လည္း အိတ္ဆဲြေလးမ်ားကို ေစ်းပတ္ဝန္းက်င္ ေနပူပူထဲတြင္ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ အိတ္တစ္လံုးစီကို ပခံုးတစ္ဖက္စီ ထမ္းတင္လ်က္ ပစၥည္းတို၊ ပစၥည္းစ၊ ဒန္တိုဒန္စ၊ ပုလင္းငယ္၊ ပုလင္းႀကီး၊ ဗူးခြံဗူးလြတ္ အိတ္တိုအိတ္စ ေရာင္းခ်လို႔ရႏိုင္မည့္ အရာမွန္သမွ်ကို ပိုင္ရွင္စြန္႔ပစ္ထားသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ ေမႊေႏွာက္ရွာေဖြ ေကာက္ယူစုေဆာင္းျခင္းအလုပ္ လုပ္ကိုင္ၾကေလသည္။

အညာေႏြ၏အပူသည္ သာမန္ထက္ ပိုပူေသာ္လည္း  အိတ္ဆဲြေလးမ်ား ဘဝဝမ္းစာရွာေဖြမႈအပူကိုမူ မေက်ာ္လြန္ႏိုင္။ ေနအပူထက္ အိတ္ဆဲြေလးမ်ားအဖို႔ တစ္ေန႔စာဝမ္းစာလံုေလာက္ ဖူလံုႏိုင္ေရးအတြက္ ပိုပူၾကရသည္။  တခ်ဳိ႕တေလ လူတို႔က အိတ္ဆဲြေလးမ်ားကို ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ၾက၊ ပစ္ပယ္ၾကေသာ္လည္း အေျခခံလူတန္းစားဘဝကို နားလည္သူ တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စား ေစ်းထဲမွ ေစ်းေရာင္းသူတခ်ဳိ႕ကမူ  အိတ္ဆဲြေလးမ်ား၏ ဘဝကို နားလည္စာနာၾကသည္။ အိတ္ဆဲြေလးမ်ားသည္ ေက်ာင္းမေန ပညာမတတ္။ တခ်ဳိ႕က လမ္းေပၚမွာျဖစ္သလိုေနသည္။ တခ်ဳိ႕က မိဘအုပ္ထိန္းသူမဲ့ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ ထိန္းေက်ာင္းေနၾကသူမ်ား ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ အလြယ္ေတြ႕လွ်င္ ပစၥည္းတို ပစၥည္းစကို ပိုင္ရွင္မသိေအာင္ဆဲြယူသြားတတ္ၾကသျဖင့္ တခ်ဳိ ့လူမ်ားက ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ တခ်ဳိ႕ အိတ္ဆဲြေလးမ်ားသည္က မိမိလုိခ်င္သည့္အရာကို စြန္႔ပစ္ထားသည့္ အမိႈက္ျခင္းထဲမွပင္ျဖစ္ေစ အနီးအနားရွိ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူမ်ားအား ဦးေလး၊ ေဒၚေလး အမႈိက္ထဲက ပစၥည္းရွာမယ္ေနာ္ဟု ေျပာဆုိခြင့္ေတာင္းရွာေဖြသည့္အထိ ႐ိုးသားၾကေလသည္။ ထိုေၾကာင့္ အေျခခံလူတန္းစားဘဝတူ လူတခ်ဳိ႕က အိတ္ဆဲြေလးမ်ားကို စာနာနားလည္မႈ ျဖစ္ၾကသည္။

ကြၽန္ေတာ္ျမင္ေတြ႕မိသည့္ အိတ္ဆဲြေလးမ်ားသည္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ ၁ဝ ႏွစ္၊ ၁၁ ႏွစ္၊ ၁၃ ႏွစ္ ဝန္းက်င္ အရြယ္ေကာင္း ကေလးငယ္မ်ားျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းစာသင္ခန္းထဲတြင္ ရွိသင့္သည့္အရြယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘဝေပး အေျခအေနအရ လမ္းေပၚတြင္ ပစၥည္းတို ပစၥည္းစ ရွာေဖြစုေဆာင္းသူမ်ား ျဖစ္ေနၾကရေလသည္။ ေနပူပူတြင္ ဖိနပ္မပါ ေျခဗလာႏွင့္ ဘဝခရီးကို ျဖတ္သန္းေနသူ အိတ္ဆဲြေလးမ်ားရွိသကဲ့သို ့ ေျခေထာက္တြင္ ကြၽဲတစ္ဖက္ ႏြားတစ္ဖက္ (အမ်ဳိးအစားမတူသည့္ ဖိနပ္တစ္ရံ)ကို စီးနင္းကာေနပူထဲ ေလွ်ာက္လမ္းသည့္ အိတ္ဆဲြေလးမ်ားလည္း ပါဝင္ေလသည္။

ကြၽန္ေတာ္တို ့ၿမိဳ႕ ေလးကဲ့သို ့ ေရာက္ဖူးေသာၿမိဳ႕မ်ားတြင္ အိတ္ဆဲြေလးမ်ားကို တစ္ဦးခ်င္းစီေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏွစ္ဦး၊ သံုးဦးပါဝင္သည့္အဖဲြ႕ငယ္မွ ေလးငါးေျခာက္ဦးအထိ ပါဝင္သည့္ အိတ္ဆဲြေလးမ်ားအဖဲြ႕ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ရပါသည္။

ဘဝေနာက္ခံအေၾကာင္းမလွ၍  အတန္းပညာမတတ္၊ လူတခ်ဳိ႕က ပစ္ပယ္ထားသည့္ စည္းတစ္ဖက္မွ အိတ္ဆဲြေလးမ်ား သည္လည္း ႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္တြင္ ပါဝင္လာမည့္ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘက္စံုထူးခြၽန္သည့္ လူရည္ခြၽန္ လူငယ္မ်ားကို ခ်ီးျမႇင့္ေျမႇာက္စားေနသည့္ အခ်ိန္တြင္ အိတ္ဆဲြေလးမ်ား၏ ဘဝအနာဂတ္ကိုမူ ဥေပကၡာပစ္ထားရန္မသင့္ဟု မိမိတစ္ဦးတည္းအျမင္ျဖင့္ ထင္ျမင္မိပါသည္။

ဘက္စံုထူးခြၽန္သည့္ လူရည္ခြၽန္မ်ားသည္  အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး စသည့္တိုင္းက်ဳိး ျပည္ျပဳက႑တြင္ တိုင္းျပည္ဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ေဆာင္ရြက္မည့္သူမ်ားျဖစ္လာမည္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ အိတ္ဆဲြေလးမ်ား၏ဘဝမ်ားကို ပညာသင္ယူခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ား ဖန္တီးေပးလ်က္၊ သင့္ေလ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အလုပ္အကိုင္အခြင့္ အလမ္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ေပးလ်က္ ဘဝလမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚသို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ေရးအတြက္ တာဝန္ရွိသူမ်ား၊ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ပရဟိတေဆာင္ရြက္လိုသူ ေစတနာရွင္မ်ားမွ  ဝိုင္းဝန္းစဥ္းစား အေရးတယူ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ လိုအပ္လ်က္ရွိပါသည္။  သို႔မွသာ အနာဂတ္တိုင္းျပည္ အတြက္ အားကိုးအားထား ျပဳႏိုင္မည့္ လူေကာင္းလူေတာ္ေလးမ်ားအျဖစ္ အိတ္ဆဲြေလးမ်ားေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္ ဘက္စံုထူးခြၽန္ လူရည္ခြၽန္လူငယ္မ်ားႏွင့္အတူ အနာဂတ္တြင္ လက္တဲြညီညာခ်စ္ခင္စည္း႐ံုးစြာျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ေခတ္မီဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီးဆီသို႔ ခ်ီတက္ရာတြင္ တစ္တပ္တစ္အား ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။