အလုပ္သမားေရးရာ အျငင္းပြားမႈမ်ားေျဖရွင္းေရး ဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွ ေဆာင္႐ြက္ေပး

 

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဖြံ႕ ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး ယခုအခါဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသို႔ အသြင္ကူးေျပာင္းလ်က္ရွိရာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ လုပ္ငန္း တာဝန္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ရန္ ဝန္ႀကီး ဌာန(၂၅) ခု ဖြဲ႕စည္း၍ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္လ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ႏိုင္ငံ ေတာ္သည္ စီးပြားေရးဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကိုလည္း အရွိန္ အဟုန္ျဖင့္ ဦးစားေပးေဆာင္႐ြက္လ်က္ရွိၿပီး ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ပိုမိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္လာျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ ၏ စီးပြားေရးက႑ ဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္ရန္ မ်ားစြာအေထာက္အကူ ျပဳလ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ ျမင္ရပါသည္။

က႑အလိုက္ ဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္ေစေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ားကို ေရးဆြဲျပ႒ာန္းျခင္း၊ ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေစရန္ ျပင္ဆင္ျခင္းမ်ားကိုလည္း အခ်ိန္ႏွင့္တစ္ေျပးညီ ေဆာင္႐ြက္ေန သည္ကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။ အလုပ္သမား၊ လူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႕အင္အားဝန္ႀကီးဌာနအေနျဖင့္လည္း အလုပ္သမားေရးရာကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္စပ္လ်ဥ္းေသာ ကိစၥရပ္ မ်ားအေပၚ စိစစ္သုံးသပ္၍ လိုအပ္သည့္ဥပေဒမ်ား ေရးဆြဲ ျပ႒ာန္းျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္းမ်ားေဆာင္႐ြက္လ်က္ရွိၿပီး ထိုကဲ့သို႔ ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္ အစိုးရ၊ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမားသုံးပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြး၍ ျပင္ဆင္အတည္ျပဳျခင္းမ်ားကို အဆင့္ဆင့္ေဆာင္ ႐ြက္လ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ ျမင္ေနရပါသည္။

အလုပ္သမား၊ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႕အင္အား ဝန္ႀကီးဌာနသည္ အလုပ္သမားေရးရာအျငင္းပြားမႈေျဖရွင္း ေရးဥပေဒပါကိစၥရပ္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ ႐ြက္ႏိုင္ရန္အတြက္ ယခင္ဗဟိုဝါဏိဇၨပဋိပကၡမႈေကာ္မတီကို ဖ်က္သိမ္း၍ အလုပ္သမားေရးရာ ဆက္ဆံေရးဦးစီးဌာနအား ၁-၃-၂၀၁၂ ရက္တြင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမားအၾကား ေပၚေပါက္လာသည့္ အျငင္းပြားမႈမ်ားကိုေျဖရွင္းႏိုင္ ရန္အတြက္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သည္ အလုပ္သမားမ်ား၏အခြင့္အေရးကို ကာ ကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ား အၾကား ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္ၿပီး လုပ္ငန္းခြင္ေအးခ်မ္းသာ ယာေစရန္လည္းေကာင္း၊ အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားအျငင္း ပြားမႈအား တရားမၽွတစြာ ေျဖရွင္းေဆာင္႐ြက္ေပးျခင္းျဖင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို မၽွတမွန္ကန္စြာႏွင့္ ျမန္ဆန္စြာ ရရွိခံစားႏိုင္ ေစရန္ဟူေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ အလုပ္သမားေရးရာအျငင္း ပြားမႈေျဖရွင္းေရးဥပေဒ (၂၀၁၂ ခုႏွစ္)ကို ျပ႒ာန္းခဲ့ၿပီး အလုပ္ သမားေရးရာဆက္ဆံေရးဦးစီးဌာနမွ စည္းၾကပ္ေဆာင္႐ြက္ လ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။

ယခင္က The Trade Dispute Act,1929 (၁၉၂၉ ခုႏွစ္ ဝါဏိဇၨပဋိပကၡအက္ဥပေဒ)ျဖင့္ အျငင္းပြားမႈမ်ားကို ေျဖရွင္းေဆာင္႐ြက္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ယေန႔ေျပာင္းလဲလာ ေသာ အလုပ္သမားေရးရာအေျခအေနမ်ား၊ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ အလုပ္သမားေရးရာအဖြဲ႕၏ ဥပေဒစံႏႈန္းမ်ား၊ ႏိုင္ငံ ေတာ္၏ လက္ရွိႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးမူဝါဒမ်ားႏွင့္ အညီ က်င့္သုံးႏိုင္ေစရန္အတြက္ အလုပ္သမားေရးရာအျငင္း ပြားမႈေျဖရွင္းေရးဥပေဒကို အသစ္ျပ႒ာန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရပါသည္။

အျငင္းပြားမႈေျဖရွင္းပုံအဆင့္ဆင့္

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အလုပ္သမားေရးရာအျငင္းပြားမႈေျဖရွင္းေရး ဥပေဒအရ အလုပ္ရွင္ႏွင့္အလုပ္သမား အျငင္းပြားမႈမ်ား ျဖစ္ပြားပါက ေျဖရွင္းႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို ေလ့လာရာလုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္ (၄) ဆင့္ျဖင့္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတိုင္းေျဖရွင္းေဆာင္႐ြက္ ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္-

(က) အလုပ္သမားေရးရာအျငင္းပြားမႈမ်ားကို စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံ၊ အလုပ္ဌာနမ်ားအဆင့္၌ ေဆြးေႏြးၫွိႏႈိင္းႏိုင္ရန္အလုပ္သမား ၃၀ ႏွင့္အထက္ရွိေသာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အလုပ္သမားေရးရာလုပ္ငန္းၫွိႏႈိင္းေရးေကာ္မတီ (WCC) ကိုဥပေဒႏွင့္အညီ ဖြဲ႕စည္း၍ ေဆြးေႏြးၫွိႏႈိင္းေျဖရွင္းျခင္း၊

(ခ) ၎အဆင့္တြင္ ေျပၿငိမ္းမႈမရရွိပါက အေထြေထြအုပ္ ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာန၊ ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမ်ားက ဥကၠ႒ အျဖစ္ပါဝင္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာ အလုပ္သမား႐ုံး တာဝန္ခံအရာ ရွိမ်ားက အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ပါဝင္ေသာ သုံးပြင့္ဆိုင္စနစ္ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ အဖြဲ႕ဝင္(၁၁)ဦးပါ ၿမိဳ႕နယ္ၫွိႏႈိင္းဖ်န္ေျဖေရးအဖြဲ႕ ျဖင့္ ၫွိႏႈိင္းဖ်န္ေျဖျခင္း၊

(ဂ) ၎အဆင့္တြင္ ေျပၿငိမ္းမႈမရရွိပါက တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္တာဝန္ခံအရာရွိမ်ားက အတြင္းေရး မွဴး အျဖစ္ ပါဝင္ေသာ အဖြဲ႕ဝင္ ၁၁ ဦးပါ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္အဆင့္ ခံုသမာဓိအဖြဲ႕မွစစ္ေဆး၍ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ေပးျခင္း၊

(ဃ) ၎အဖြဲ႕၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္အား ေက်နပ္မႈမရွိသူသည္ ဤဥပေဒအရ အျမင့္ဆုံးအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည့္ အဖြဲ႕ဝင္ ၁၅ ဦးပါ ခုံသမာဓိေကာင္စီသို႔ ေလၽွာက္ထားျခင္း၊ အထက္ပါအေျခအေနမ်ားတြင္ အလုပ္သမားေရးရာ လုပ္ငန္းၫွိႏႈိင္းေရးေကာ္မတီ (WCC)သည္ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္ သမားအၾကားျဖစ္ပြားသည့္ အျငင္းပြားမႈမ်ားကို လုပ္ငန္းခြင္ အတြင္း ကနဦးေျဖရွင္းသည့္ Bipartite အဆင့္ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳ႕နယ္ ၫွိႏႈိင္းဖ်န္ေျဖေရးအဖြဲ႕၊ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္ခုံသမာဓိအဖြဲ႕ ႏွင့္ ခုံသမာဓိေကာင္စီသည္ အလုပ္ရွင္ကိုယ္စားလွယ္၊ အလုပ္ သမားကိုယ္စားလွယ္၊ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါဝင္သည့္ Tripartite အဖြဲ႕ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။

ဦးစီးဌာနမွအရာထမ္းမ်ားသည္ ညိႏႈိင္းဖ်န္ေျဖေရးအဖြဲ႕၊ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္ခုံသမာဓိအဖြဲ႕တြင္ အတြင္းေရးမွဴး တာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္၍ အျငင္းပြားမႈမ်ား ဖ်န္ေျဖစစ္ေဆး ရာတြင္ ဥပေဒႏွင့္အညီျဖစ္ေစေရးအတြက္ အေထာက္အကူျပဳ ျခင္းျဖင့္ အျငင္းပြားမႈလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအား အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ေပးေနသည္ကို ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။

ေျဖရွင္းေဆာင္႐ြက္လ်က္ရွိေသာအေျခအေနမ်ား

ထို႔ျပင္ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း အလုပ္ရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ား အၾကား ဆက္ဆံမႈအားေကာင္းေစေရး၊ အလုပ္လုပ္ကိုင္မႈႏွင့္ စည္းမ်ဥ္း၊ စည္းကမ္းမ်ား ေဆြးေႏြးၫွိႏႈိင္းႏိုင္ေရးအတြက္ လုပ္ငန္းၫွိႏႈိင္းေရးေကာ္မတီတြင္ ေဆြးေႏြးၫွိႏႈိင္းျခင္းသည္ အျငင္းပြားမႈေလ်ာ႔နည္းေစေရးအတြက္ အေျခခံက်သည့္ အဖြဲ႕ အစည္းအျဖစ္ ရပ္တည္လ်က္ရွိေၾကာင္း သုံးသပ္ရပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အလုပ္သမားေရးရာအျငင္းပြားမႈ ေျဖရွင္းေရးဥပေဒတြင္ အဆိုပါအဖြဲ႕အစည္း ဖြဲ႕စည္းျခင္းမရွိပါ က အေရးယူေဆာင္႐ြက္ရမည့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ားမပါရွိသျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းမႈအားေကာင္းလာေစေရးအတြက္ ဦးစီးဌာနအေနျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမ၊ ေနျပည္ေတာ္အပါအဝင္ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မ်ားအတြင္းရွိ အလုပ္သမားေရးရာ ဆက္ဆံ ေရးဦးစီးဌာန စည္းၾကပ္နယ္ေျမအတြင္း၌ လုပ္ငန္းၫွိႏႈိင္းေရး ေကာ္မတီမ်ားကို စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံ အေရအတြက္ ၈၈၃ ႐ုံ၌ ဖြဲ႕စည္းႏိုင္သည္အထိ တြန္းအားေပးေဆာင္႐ြက္လ်က္ရွိၿပီး ဆက္လက္ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ေရးအတြက္ အသိပညာေပးမႈမ်ား လုပ္ ေဆာင္လ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။

ၫွိႏႈိင္းဖ်န္ေျဖေရးအဖြဲ႕မ်ားအေနျဖင့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလအထိ ၇၃၇၄ မႈ လက္ခံရရွိၿပီး ၆၄၆၂ မႈကို ေျပလည္မႈရရန္ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အလုပ္သမား ေရးရာအျငင္းပြားမႈေျဖရွင္းေရးဥပေဒႏွင့္အညီ အျငင္းပြားမႈ မ်ားကို ၈၈ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ေအာင္ျမင္စြာ ေျဖရွင္းဆုံးျဖတ္ ေပးလ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရၿပီးၫွိႏႈိင္းဖ်န္ေျဖေရးအဖြဲ႕မ်ား အေနျဖင့္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရသစ္တာဝန္ယူသည့္ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ မွ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္အထိကာလတြင္ လက္ခံရရွိသည့္အမႈေပါင္း၃၆၃၇ မႈ၌ ၃၁၄၈ မႈ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အစိုးရသစ္လက္ထက္တြင္ ၈၇ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္းေတြ႕ရွိရပါသည္။

အလားတူ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမားမ်ားမွ အလုပ္သမား ေရးရာဥပေဒမ်ား ပိုမိုသိရွိနားလည္ျခင္းျဖင့္ ၎တို႔၏ အခြင့္ အေရးမ်ား၊ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ပိုမိုနားလည္ႏိုင္ျခင္း၊ အျငင္းပြားမႈ ေလ်ာ႔က်ႏိုင္ျခင္း၊ လုပ္ငန္းခြင္ေအးခ်မ္းသာယာမႈရရွိေစႏိုင္ ျခင္း ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမ၊ ေနျပည္ေတာ္ အပါအဝင္ သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္မ်ားရွိ အလုပ္သမား႐ုံးမ်ားမွ တာဝန္ခံအရာရွိမ်ားက ေပါင္းစပ္အဖြဲ႕ ျဖင့္ အလုပ္သမားေရးရာဥပေဒမ်ား အသိပညာေပးေဆြးေႏြးပြဲ မ်ားကို စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံ၊ အလုပ္ဌာန၊ သင္တန္းေက်ာင္းမ်ား တြင္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ေမလမွစ၍ လစဥ္ေဆာင္႐ြက္လ်က္ ရွိရာ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအထိ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ုံ ၁၀၄၄ ႐ုံ၊ ဆိုင္၊ အလုပ္ဌာန ၄၄၈ ႐ုံ၊ သင္တန္းေက်ာင္း ၁၁ ေက်ာင္း တို႔ တြင္ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမား ၂၃၁၃၄ ဦးတို႔အား အသိပညာ ေပးေဆြးေႏြးခဲ့မႈမ်ား ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရပါ သည္။

ပဋိပကၡအသြင္ေဆာင္ေသာ အျငင္းပြားမႈမ်ားႏွင့္ ေဆာင္႐ြက္ေပးမႈမ်ား

ထို႔ျပင္ အလုပ္သမားေရးရာ အျငင္းပြားမႈေျဖရွင္းရာတြင္ ဥပေဒပါျပ႒ာန္းခ်က္ မ်ားႏွင့္အညီ သာ ေျဖရွင္းေဆာင္႐ြက္ေပး ရသျဖင့္ အခ်ိဳ႕အျငင္းပြားမႈမ်ားတြင္ အလုပ္သမားမ်ားေတာင္း ဆိုမႈ၊ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအား အလုပ္ရွင္က လိုက္ေလ်ာမေပး ႏိုင္ျခင္း၊ အလုပ္သမား အင္အားေလၽွာ႔ခ် သည့္ ကိစၥမ်ား၊ အလုပ္ရွင္က အလုပ္မွထုတ္ပယ္သည့္ ကိစၥရပ္မ်ားေၾကာင့္ ပဋိပကၡအသြင္ေဆာင္ေသာ အျငင္းပြားမႈမ်ား ျဖစ္ပြားလ်က္ ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ၎အျငင္းပြားမႈမ်ားကို ဝန္ႀကီး ဌာန၏ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ တာဝန္ခံအရာရွိႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာၫွိႏႈိင္း ဖ်န္ေျဖေရးအဖြဲ႕မ်ားျဖင့္ ေျဖရွင္းေပးသည္သာမက အလုပ္ သမားမ်ားက ဥပေဒပါရပိုင္ခြင့္ထက္ ေက်ာ္လြန္ေတာင္းဆို သည့္ကိစၥမ်ားတြင္ အလုပ္ရွင္က မလိုက္ေလ်ာႏိုင္ေသာ ေၾကာင့္ ေျပၿငိမ္းမႈမရႏိုင္သည့္ အျငင္းပြားမႈမ်ားကိုပါ ဦးစီး ဌာန အရာထမ္းမ်ားမွ အလုပ္သမားေရးရာအျငင္းပြားမႈေျဖ ရွင္းေရး ယႏၲရား ႏွင့္အညီ အားသြန္ခြန္စိုက္ ေျဖရွင္းေဆာင္႐ြက္ လ်က္ရွိပါသည္။ အလားတူ ဖုယြင္အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံအျငင္း ပြားမႈမ်ားႏွင့္ သရပါဟိုတယ္အျငင္းပြားမႈမ်ားကဲ့သို႔ေသာ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ျဖင့္ ေျပလည္မႈမရေသာ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ဝန္ႀကီးဌာနမွ အဆင့္ျမင့္အရာရွိႀကီးမ်ားကိုယ္တိုင္ ျပႆနာ မ်ား အျမန္ဆုံးေျပလည္ရန္ ရည္႐ြယ္၍ ေျမျပင္သို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ကြင္းဆင္း၍ အျငင္းပြားမႈမ်ားကို သီးသန္႔ၫွိႏႈိင္းေျဖရွင္း ေဆာင္႐ြက္ေပးခဲ့သည္မ်ားလည္းရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။

အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္တာဝန္မ်ား

ဝန္ႀကီးဌာနအေနျဖင့္ အလုပ္သမားမ်ား၏ ဥပေဒပါအခြင့္ အေရးျဖစ္သည့္ လုပ္ခလစာ၊ အလုပ္ခ်ိန္၊ နားရက္၊ အလုပ္ ပိတ္ရက္၊ ခြင့္ခံစားခြင့္မ်ား၊ အခ်ိန္ပိုလုပ္ကိုင္ျခင္း၊ ေဆးဝါး ကုသျခင္းဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကိုအျပည့္အဝရရွိရန္ အကာ အကြယ္ေပး၍ရႏိုင္ေသာ္လည္း အလုပ္ထုတ္ပယ္ျခင္း၊ လုပ္ သားအင္အားေလၽွာ႔ခ်ျခင္း စသည့္ကိစၥရပ္မ်ားသည္ တစ္ဦး ခ်င္း၏ ရပိုင္ခြင့္ကိစၥရပ္မ်ားျဖစ္၍ သက္ဆိုင္ရာ အလုပ္ရွင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈနည္းလမ္းအရသာ ေဆာင္႐ြက္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သုံးသပ္ရပါသည္။

အလုပ္ရွင္မ်ားအေနျဖင့္ တည္ဆဲအလုပ္သမားဥပေဒမ်ား ကို လိုက္နာျခင္း၊ အလုပ္သမား အဖြဲ႕အစည္းဝင္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ ဥပေဒပါရပိုင္ခြင့္မ်ား ႏွင့္ပတ္သက္၍ မိမိတို႔အလုပ္သမားမ်ားအား ပြင့္လင္းစြာအသိ ေပးျခင္း၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ ဥပေဒပါရပိုင္ခြင့္မ်ားကို အျပည့္ အဝခံစားခြင့္ရရွိေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးရန္လိုျခင္း၊ လုပ္ငန္း ခြင္စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ခ်မွတ္သည့္အခါတြင္လည္း ႏွစ္ဖက္ပြင့္လင္းစြာ ေဆြးေႏြးၫွိႏႈိင္းျခင္း၊ လုပ္ငန္းခြင္ေဘး အႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရးကို ဦးစားေပးေဆာင္႐ြက္ျခင္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေပးရန္ တာဝန္ရွိပါသည္။ ထို႔ျပင္ အလုပ္ရွင္မ်ား အေနျဖင့္ အလုပ္ခန္႔အပ္ရာတြင္ အလလခ (ပုံစံ-၂) အလုပ္ သမားမွတ္ပုံတင္ကတ္ျပားႏွင့္ အလလခ (ပုံစံ-၇) အလုပ္ခန္႔ ထားေရးကတ္ျပားမ်ား ျပည့္စုံစြာပါရွိမွသာ အလုပ္ခန္႔ထားရန္ ေဆာင္႐ြက္သင့္ေၾကာင္း သုံးသပ္ရပါသည္။

အလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ ဥပေဒပါအခြင့္အေရး မ်ားကို အျပည့္အဝခံစားပိုင္ ခြင့္ရွိၿပီး ခံစားခြင့္မ်ားမရရွိပါက ဥပေဒႏွင့္အညီ ေတာင္းဆိုႏိုင္သကဲ့သို႔ အလုပ္ရွင္မ်ားအေန ျဖင့္လည္း အလုပ္ခန္႔အပ္ျခင္း၊ လုပ္သားအင္အား ေလၽွာ႔ခ် ျခင္းကဲ့သို႔ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အလုပ္ရွင္မွ ခန္႔ မွန္းတြက္ခ်က္ ေဆာင္႐ြက္ခြင့္ရွိရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဝန္ႀကီး ဌာနမွ တာဝန္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္ အလုပ္သမားေရးရာအျငင္း ပြားမႈမ်ားကို ၫွိႏႈိင္းေျဖရွင္းဆုံးျဖတ္ေပးေသာ္လည္း အလုပ္ ရွင္၏စီမံခန္႔ခြဲမႈႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ လုပ္သားအင္အားတိုးျခင္း၊ ေလွ်ာ႔ခ်ျခင္းကိစၥရပ္မ်ားကို ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ပိုင္ခြင့္မရွိ ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ အလုပ္ရွင္မ်ား၏ လုပ္ငန္းလိုအပ္ ခ်က္အရ လုပ္သားအင္အားေလၽွာ႔ခ်သည့္ကိစၥရပ္မ်ားသည္ ၎တို႔၏ စီမံခန္႔ခြဲပိုင္ခြင့္ျဖစ္၍ ဝန္ႀကီးဌာနမွ ဝင္ေရာက္စြက္ ဖက္၍မရဘဲ ထိုသို႔အင္အားေလၽွာ႔ခံရပါက အလုပ္သမားမ်ား ၏ ဥပေဒႏွင့္အညီ ရထိုက္ခြင့္ရွိေသာ အလုပ္ရပ္စဲမႈနစ္နာ ေၾကးေပးအပ္ရမည့္ ရပိုင္ခြင့္အခြင့္အေရးကို သိရွိေစရန္ႏွင့္ ဥပေဒႏွင့္အညီျဖစ္ေစရန္ နည္းေပးၫႊန္ၾကားရမည္ ျဖစ္ပါ သည္။

နစ္နာေၾကးေပးေခ်ႏိုင္သည့္နည္းလမ္းမ်ား

အလုပ္မွထုတ္ပယ္ျခင္း၊ အင္အားေလၽွာ႔ခ်သည့္ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ နစ္နာေၾကးေပးအပ္ရမည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ေလ့လာရာ- (က) အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ ကၽြမ္းက်င္မႈဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဥပေဒ ၅(ဃ)အရ အလုပ္ခန္႔ထားမႈဆိုင္ရာ သေဘာတူညီ ခ်က္အရ သတ္မွတ္ကာလအတြင္း လုပ္ငန္းၿပီးဆုံးျခင္း၊ မေမၽွာ္လင့္ေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုလုံးကို ျဖစ္ေစ၊ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ ကိုျဖစ္ေစရပ္စဲျခင္းႏွင့္ အျခား အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အလုပ္ရပ္စဲရန္ ကိစၥေပၚေပါက္ လာလၽွင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊

(ခ) အလုပ္သမားေရးရာအျငင္းပြားမႈ ေျဖရွင္းေရးနည္းဥပေဒ ၃၅ တြင္ အလုပ္ရွင္က လုပ္ငန္းတစ္ခုခုကို ဆက္လက္လည္ပတ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ျခင္းမရွိသျဖင့္ လုပ္ငန္းရပ္ဆိုင္းျခင္း၊ အလုပ္သမားအားအေၾကာင္းမဲ့အလုပ္ထုတ္ျခင္းကိစၥေပၚေပါက္လာလၽွင္ေသာ္ rလည္းေကာင္း ဥပေဒႏွင့္အညီနစ္နာေၾကးေပးေခ်ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။

သို႔ရာတြင္ အလုပ္ရွင္မ်ားအေနျဖင့္ မေမၽွာ္လင့္ေသာစီးပြားေရးအေျခအေနေၾကာင့္ လုပ္သားအင္အားေလၽွာ႔ခ်သည့္ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ မည္သို႔မည္ပုံ လုပ္သားအင္အားေလၽွာ႔ခ်မည္ဆိုသည့္ မူတစ္ခုခ်မွတ္ႏိုင္ရန္ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမားႏွစ္ဖက္ ေဆြးေႏြၫွိႏႈိင္းသင့္ၿပီး လုပ္ငန္းအေျခအေနအရလုပ္သားအင္အားေလၽွာ႔ခ်လိုပါက အဆိုပါမူႏွင့္အညီ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ အျငင္းပြားမႈမ်ား ေလၽွာ႔ခ်ႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းသုံးသပ္ေတြ႕ရွိရပါသည္။

ဆႏၵျပမႈ/သပိတ္ေမွာက္မႈမ်ား

အလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ right to strike လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရွိေသာ္လည္း ဥပေဒႏွင့္အညီ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုရန္ လိုအပ္ ပါသည္။ စက္႐ုံျပင္ပတြင္ ျဖစ္ပြားေသာ သပိတ္စခန္းဖြင့္လွစ္ မႈမ်ား၊ ဆႏၵျပမႈမ်ားသည္ အလုပ္သမားဥပေဒ လုပ္ထုံးလုပ္ နည္းႏွင့္သက္ဆိုင္ျခင္းမရွိဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာစုေဝးျခင္းႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာစီတန္းလွည့္လည္ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒအရသာ ခြင့္ျပဳ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ေၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဥပေဒ ႏွင့္မညီေသာ သပိတ္ေမွာက္ဆႏၵျပေတာင္းဆိုမႈမ်ားကိုေျဖရွင္းရန္မွာ အလုပ္သမားအရာရွိမ်ားတြင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာအပ္ႏွင္းထားျခင္းမရွိေၾကာင္းလည္း ေလ့လာသိရွိရပါသည္။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

ခင္ရတနာ