ရပ္ကြက္ေလး၏ ဒိုင္ယာရီ

ဆူးငွက္

တကယ္ေတာ့ ၁၇ ႏွစ္ဟူသည္မွာ ျပန္လွန္စဥ္းစားလိုက္ ေတာ့ တစ္ေန႔မေန႔ကပဲဟု ထင္မွတ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ ယခုေနရာေလးသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ အေျခခ်ခဲ့တာ ၁၇ ႏွစ္တဲ့။ ၁၇ ႏွစ္ဆိုတာ လူပ်ဳိေပါက္အရြယ္ပဲ။ ပညာေရးအရေျပာလွ်င္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း(သို႔မဟုတ္) တကၠသိုလ္သို႔ေရာက္ရွိၿပီး တစ္စံုတစ္ရာ ခိုင္မာမႈလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေျခခ်ျမဲျမံေနရမယ့္ ကာလေပပဲ။

သို႔ေသာ္ အခုေနရာေလးအေပၚ ယံုၾကည္မႈက သံသယျဖစ္ဆဲ။ တည္ၿငိမ္ၿပီဟု ခိုင္မာစြာ မယူဆရဲ။တေရးႏိုးေလတိုင္း တစ္တီတူးတစ္ေကာင္လို ေျမႀကီးထကာစမ္းၿပီး မလံုမလဲအိပ္ေနရဆဲ။ သည္ေနရာေလးကို ေရာက္သည္မွစ၍ ေက်ာ္ျဖတ္ခ႔ဲရေသာ အခက္အခဲေတြက နည္းနည္းေနာေနာမွ မဟုတ္ဘဲ။ ေနာက္ေၾကာင္းကို ျပန္လွန္လိုက္မွ ဒီခရီးက အာဏာရွင္တို႔၏ အဓမၼ

အႏိုင္က်င့္မႈျဖစ္စဥ္ေတြက အထင္းသားေပၚခဲ႔တာပဲ။ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာရလွ်င္ ဒီေနရာေလးသမိုင္းက ျမန္မာ႔ႏိုင္ငံေရးသမိုင္း၏ ပံုရိပ္ပဲမဟုတ္ပါေလာ။ ကြၽန္

ေတာ္ အခု ဒီေနရာေလး၏ ရက္စြဲသမိုင္း ဒိုင္ယာရီကို ခ်ေရးၾကည့္သည္။ မိတ္ေဆြတို႔ ဖတ္ၾကည့္ၿပီး ထင္ျမင္သံုးသပ္ခ်က္ေပးၾကပါကုန္။ ဒိုင္ယာယီေလးက အရည္မရ အဖတ္မရ အလဟႆေတာ့မဟုတ္တန္ဟု ထင္ပါ၏။

ရက္စြဲ သမိုင္း

သကၠရာဇ္ ၅၁၇ ခုႏွစ္

မႏၲေလးၿမိဳ႕မတည္မီ ပုဂံေခတ္ မင္းရွင္ေစာ လက္ထက္ကတည္းက ေအာင္ပင္လယ္ကန္ ေရေသာက္ လမိုင္းလယ္မ်ား စိုက္ပ်ဳိးလုပ္ကိုင္ၾကသည့္ ရြာမ်ားအနက္ တစ္ရြာျဖစ္သည္။

သကၠရာဇ္ ၁၁၅ဝ ျပည့္ႏွစ္

ဘိုးေတာ္ဘုရားက ေအာင္ပင္လယ္ကန္ကို ျပန္လည္ဆည္ဖို႔ၿပီး လမိုင္းလယ္လုပ္ ေက်းရြာမ်ားကို ခ်ီးျမႇင့္ ေျမႇာက္စားကာ လယ္ယာမဲ့မ်ားကို လယ္ေျမမ်ားခ်ထား ေပးသနားခဲ့သည္။

သကၠရာဇ္ ၁၁၅ဝ ျပည့္ႏွစ္

ေအာင္ပင္လယ္ကန္နယ္နိမိတ္ႏွင့္ လမိုင္းလယ္မ်ား ထိန္းသိမ္းမႈ၊ ေဘးမဲ့ေပးမႈႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေက်ာက္

စာမ်ား ေရးထိုးစိုက္ထူရာ သရက္ကုန္းရြာဦးတြင္ ေက်ာက္စာတစ္ခ်ပ္ စိုက္ထူခဲ့သည္။ (ယခု ၿမိဳ႕ပတ္ကား

လမ္းေဘး နန္းဦးလြင္၌ရွိ)

သကၠရာဇ္ ၁၁၅၃ ျပည့္ႏွစ္

ဘိုးေတာ္ဘုရားက ေအာင္ပင္လယ္ကန္ကို သံုးႏွစ္ ၾကာျပဳျပင္ရာတြင္ ဘုရင့္ဆင္ႏွင့္ ျမင္းမ်ား ေသာက္သံုးရန္အတြက္ ေရကန္ငယ္မ်ားကို ေအာင္ပင္လယ္ကန္ေပါင္ပတ္လည္၌ တူးေဖာ္ခဲ့ရာ ထိုစဥ္ကတည္းက တည္ရွိခဲ့သည့္ သရက္ကုန္းဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၏ ေတာင္ဘက္ယြန္းယြန္းတြင္ တစ္ကန္ ပါဝင္ခဲ့သည္။ ထိုကန္ကို မင္းတုန္းမင္းႏွင့္ သီေပါမင္းလက္ထက္တိုင္ လယ္ထြန္မဂၤလာအခ်ိန္၌ ဆင္ေတာ္ျမင္းေတာ္ ႏြားရွဥ္းေတာ္မ်ား ေသာက္ေရအတြက္ အသံုးျပဳခဲ့ၿပီး က်န္အခ်ိန္မ်ားတြင္ လမိုင္းလယ္သားမ်ား၏ ကြၽဲႏြားမ်ား ေသာက္ေရကန္ အျဖစ္ အသံုးျပဳခဲ႔သည္။ (ယခုအခါ ပုဂၢလိက အိမ္ဝင္း ျခံျဖစ္ေနပါသည္)

သကၠရာဇ္ ၁၁၈၁ ခုႏွစ္

ဘႀကီးေတာ္မင္းကလည္း သရက္ကုန္းရြာအနီးရွိ မဂၤလာလယ္ေတာ္၌ တပ္အဂၤါ အခင္းအက်င္းႏွင့္ လယ္ထြန္မဂၤလာဆင္းခဲ့သည္။

သကၠရာဇ္ ၁၂၂၇-၂၈-၃ဝ ခုႏွစ္

ရတနာပံုမႏၲေလးၿမိဳ႕တည္နန္းတည္ မင္းတုန္းမင္းကလည္း သကၠရာဇ္ ၁၂၂၇ တြင္ တစ္ႀကိမ္၊ သကၠရာဇ္ ၁၂၂၈ တြင္တစ္ႀကိမ္၊ သကၠရာဇ္ ၁၂၃ဝ ျပည့္တြင္တစ္ႀကိမ္၊ သရက္ကုန္းရြာအနီးရွိ မဂၤလာလယ္ေတာ္၌ လယ္ထြန္

မဂၤလာဆင္းခဲ့ရာ ရြာထိပ္ရွိယာယီနန္းေတာ္၌ စံျမန္းသည္။ (မဂၤလာလယ္ေတာ္မ်ားမွာ သရက္ကုန္းဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းအနီး ယခု ငါးစခန္းဝင္းအတြင္းရွိခဲ့သည္။)

သကၠရာဇ္ ၁၂၂၇ မွ ၄၇ ခုႏွစ္

မင္းတုန္းမင္း လယ္ထြန္မဂၤလာဆင္းေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း၊ သားေတာ္သီေပါမင္း ဝါခင္းကုန္းဘုရား ဖူးစဥ္အခါ၌လည္းေကာင္း ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္၏ အေရွ႕ဦးထိပ္တံခါးမွထြက္၍ တပ္အဂၤါ အခင္းအက်င္းႏွင့္ခ်ီရာ

လမ္းမွာ ဆင္လမ္းဟုအမည္တြင္ၿပီး ယခုသရက္ကုန္း ကြက္သစ္၏ ၅၇ လမ္း အမည္ေပါက္လမ္းျဖစ္သည္။

ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၉ဝ ခုႏွစ္

အဂၤလိပ္ေခတ္တြင္ မဂၤလာရွိေသာ ဤေနရာမ်ားကို နာမ္ႏွိမ္၍ ေျမပုပ္ေျမဆိုးအသြင္ေျပာင္းလဲ၍ သမိုင္းျမႇဳပ္ခဲ့သည္။

၁၉၉၁ ခုႏွစ္

၁၉၉၁ခုႏွစ္တြင္ ဇြန္လ (၁၁) ရက္ေန႔စြဲပါ စာအမွတ္ ၂၂၁/မအ-၁(၂ဝ/၉ဝ-၉၁)ျဖင့္ လယ္ေျမ ၂၅ ဒသမ ၅၇ ဧကကို လန ၃၈(၁) ထုတ္ေပးခဲ့သည္။

၁၉၉၃-၉၄ ခုႏွစ္

၁၉၉၃-၉၄တြင္ လန၃၈(၁)က်ၿပီး ကြင္းအမွတ္ ၄၉၂ကို ေအာင္ေျမသာစံၿမိဳ႕နယ္ သရက္ကုန္းကြက္သစ္အျဖစ္ အမွတ္(၁)ေျမတိုင္းအဖြဲ႕က ေျမပံုထုတ္ကာ မူလပိုင္ရွင္မ်ား၊ ဝန္ထမ္း၊ အရာထမ္းမ်ားကို ေနရာခ်ထားၿပီး လတ္တေလာေနထိုင္သူမ်ားကို ဂရန္ခ်ထားေပးသည္။

၁၉၉၉ ခုႏွစ္

၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးအဖြဲ႕ကေျမႀကီးေျမပံုမွန္ကန္ေရးႏွင္႔ မူလေျမပံု အတည္ျပဳ ႏိုင္ေရး အတြက္ ကြင္းဆင္းတိုင္းထြာခဲ႔သည္။

၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္

၂ဝဝ၃ ဇူလိုင္လတြင္ ခ-ယ-က ဥကၠ႒က အိမ္ေထာင္ဦးစီးမ်ားကို ခ-ယ-က႐ံုးသို႔ ဆင့္ေခၚၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းဟု အေၾကာင္းျပကာ ခ်က္ခ်င္းဖယ္ရွားရန္ ႏႈတ္မိန္႔ေပးသည္။

၂ဝဝ၃ - ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္

ရပ္ကြက္ထိပ္ ၂၆ ဘီလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ 'စီမံကိန္းေျမ၊ တပ္ပိုင္ေျမ မက်ဴးေက်ာ္ရ' ဟူေသာ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား၊ အႀကိမ္ႀကိမ္တင္၊ ကန္႔သတ္နယ္ေျမအလံမ်ားစိုက္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္။

၂ဝဝ၃ - ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္

ရပ္ကြက္ျပည္သူမ်ားက မတရားမႈကို တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးအႀကီးအကဲႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီး အကဲမ်ားထံ အႀကိမ္ႀကိမ္တိုင္ၾကားခဲ့သည္။

၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္

ႏိုင္ငံေတာ္အဆင္႔ စီမံကိန္းမရွိပါဘဲ လိမ္ညာအာဏာ သံုးသျဖင့္ ခ႐ိုင္အဆင့္၊ တိုင္းအဆင့္ တာဝန္ရွိသူအခ်ဳိ႕ အေရးယူခံရသည္။

၂ဝဝ၄ မွ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္

သို႔ေသာ္ အဓိကလက္သည္ ပုဂၢိဳလ္က လြတ္ေနသျဖင့္ ခ႐ိုနီမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ သရက္ကုန္းကြက္သစ္ေျမကုိ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ သိမ္းဆည္းရန္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး မူလဂရန္မ်ား ပိုင္ဆိုင္မႈ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားကို သိမ္းဆည္းခဲ့သည္။

၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္

ရပ္ကြက္ေနျပည္သူမ်ားကလည္း မတရားမႈကို ငံု႔မခံဘဲအျဖစ္မွန္ေပၚေပါက္ေရးကို ျပန္လွန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ ရာ အရပ္သားအစိုးရဖြဲ႕စည္းၿပီးေနာက္ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ဳိး

သားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္၊ တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ရပ္ကြက္လူထုေတြ႕ဆံုပြဲ၌ အျဖစ္မွန္ အေသးစိတ္တင္ျပကာ တရားဝင္ဂရန္မ်ား ထုတ္ေပးႏိုင္ေရးတင္ျပခဲ႔သည္။

၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္

၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ကြင္းဆင္းလာေသာ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာမ်ားထံ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားတင္ျပခဲ့။

(၁) ဂရန္ထုတ္ေပးျခင္းကို စီမံခ်က္ျဖင့္ အလ်င္ျမန္ဆံုး ေဆာင္ရြက္ေပးေရး။

(၂) ဂရန္ပါေျမပံုအတိုင္း ဝင္းျခံမ်ား စနစ္တက် ကာရံၿပီး လမ္းေျမသတ္မွတ္၍ လမ္းမ်ားခင္းေရး။

(၃) ေရဝပ္ဧရိယာျဖစ္၍ ေရထုတ္ေျမာင္းမ်ား စနစ္တက် တူးေဖာ္ေပးေရး။

(၄) သန္႔ရွင္းေသာ ေသာက္သံုးေရ ရွားပါးေသာေၾကာင့္ ေရစစ္ကန္မွေပးေဝေသာ စီမံကိန္းေရကို ေရမီတာမ်ားျဖင့္ သြယ္ယူေပးေရးတို႔ႏွင့္အတူ

(၅) ဤသရက္ကုန္းကြက္သစ္သည္ ေရွးေခတ္လယ္ယာ ေျမႏွင့္ပတ္သက္၍ သမိုင္းဝင္ေနရာျဖစ္သည့္အျပင္ အာဏာျဖင့္ မတရားအႏိုင္က်င္႔ သိမ္းဆည္း မႈကို ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ၾကံ့ၾကံ့ခံကာ တရားကိုနတ္ ေစာင့္သည့္ ျပယုဂ္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ 'ဒီမိုကေရစီေခတ္၏ စံျပရပ္ကြက္' အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးပါ ရန္ႏွင့္ တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ရပ္ကြက္ျပည္သူလူထု ပူးေပါင္းမႈျဖင့္ 'ၿမိဳ႕ျပအဂၤါရပ္ႏွင့္အညီ ရပ္ရြာစည္ပင္တိုးတက္ေရး' ကို နမူနာျပေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါရန္္ ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ဤ ရက္စြဲသမိုင္းကိုဖတ္႐ႈၿပီးေနာက္ 'ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီ' ဟူေသာေၾကြးေၾကာ္မႈႏွင့္အတူ ဇာတ္သိမ္းပိုင္း၌ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဇာတ္ေပါင္းၾကေလသတည္းဟု စြဲျမဲစြာယံုၾကည္ၿပီး သတင္းစာ စာမ်က္ႏွာကို မပိတ္လိုက္ပါႏွင့္ဦး။ ''အခုေတာ့ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြလို၊ ဓာတ္မီးေရာင္ထိန္'' ကုသိုလ္ျဖစ္ေဆး႐ံု၊ ပြဲႏွင့္လမ္းႏွင့္ သာသာယာယာ ျဖစ္ဖို႔ေတာ႔လိုသည္။ ဒီ'အေျပာင္းအလဲ'က ျပည္သူတစ္ဦး

တည္းမရ။ ျပည္သူက အဓမၼမႈေပါင္းစံုၾကားက လြတ္ကင္းေအာင္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့႐ုန္းထြက္ခဲ့ရၿပီ။ ဒါကို ဥပေဒေဘာင္အတြင္း အတည္ျဖစ္ဖို႔ ဂရန္ေတြလိုသည္ (တခ်ဳိ႕တစ္ဝက္ပဲရေသးသည္။ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေႏွးေသးသည္)။ ေရ

ေတြလိုသည္ (ေရေပးေဝဖို႔ ပိုက္ေတြ ခ်သြားသည္၊ လသားအရြယ္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး လမ္းေလးေတြ ပ်က္သြားသည္)။ လမ္းေတြလိုသည္။ ေျမာင္းေတြလိုသည္။ မီးေတြလိုသည္ (လွ်ပ္စစ္မီးကေတာ့မဆိုး)။ ဒါမွလည္း 'အခုေတာ႔ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြလို ဓာတ္မီးေရာင္ထိန္ ကုသိုလ္ ျဖစ္ေဆး႐ံု၊ ပြဲႏွင့္ လမ္းႏွင့္ သာသာယာယာ'' ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ျပည္သူက ေရႊျပည္ေတာ္ဆီ ေမွ်ာ္လင့္သည္။ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ ျပည္သူ႔ဝန္ထမ္းေတြက 'ျပည္သူႏွင့္အတူ' ထက္ၾကပ္မကြာပါမွ။