ကုလားပဲစားသူမ်ား သတိထားစရာ

ၾကည္လြင္ျမင့္(မုျဒာ)

အျမန္လမ္း အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးေပၚတြင္ ကားေမာင္းခဲ့သူ တစ္ဦးသည္ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ လမ္းတစ္ဝက္တြင္ အိပ္ငိုက္လာသျဖင့္ အထူးသတိထားေမာင္း ခဲ့ရသည္ဟုဆိုသည္။ မရသည့္အဆံုးတြင္ ဆက္မေမာင္းေတာ့ဘဲ မိမိေၾကာင့္ အႏၲရာယ္ျဖစ္မည္ စိုးသျဖင့္ အျခားသူတစ္ဦးကို ေျပာင္းၿပီး ေမာင္းခုိင္းရသည္ဟုဆိုသည္။ ကားေမာင္းရင္း အိပ္ငိုက္ရသည့္ ထိုသူမွာ စာေရးသူ၏မိတ္ေဆြျဖစ္သျဖင့္ ကားေမာင္းမလာမီက မည္သည့္အစာစားခဲ့သလဲ ေမးၾကည့္ေသာအခါ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ထြက္လာၿပီး ပဲခူးၿမိဳ႕အဝင္ ထမင္းဆုိင္တစ္ဆုိင္တြင္ ရပ္နားၿပီး ထမင္းစားရာတြင္ ဆိတ္သားႏွင့္ ကုလားပဲဟင္းကို တစ္ဝစားခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ ကုလားပဲသည္ အေနာက္တိုင္းေဆးပညာ အလိုအရ အာဟာရဓာတ္အျပည့္ပါၿပီး ''ပ႐ိုတင္း'' ေခၚအသားဓာတ္ အျပည့္အဝပါေသာ ပဲမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ခြန္အားကိုျဖစ္ ေစသည္။ ၾကြက္သားအားကိုျဖစ္ေစသည္။ ကေလးမ်ားကို ငယ္စဥ္က ကုလားပဲ(သို႔မဟုတ္) ကုလားပဲႏွင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ မုန္႔၊ အစာအာဟာရမ်ားေကြၽးေမြးခဲ့လွ်င္ ႀကီးထြားလြယ္ၿပီး အရပ္လည္း ႐ွည္ေစႏုိင္သျဖင့္ လူသားအရင္းအျမစ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကို အေလးထားေသာႏုိင္ငံမ်ားတြင္ မူလတန္းေက်ာင္းသား အရြယ္ကေလးမ်ားကို ေက်ာင္းမ်ားမွပင္ အာဟာရအျဖစ္ ေကြၽးေမြးသည္။ ထုိသုိ႔ျပဳစုေကြၽးေမြးရာတြင္ ကုလားပဲသည္ အဓိကထည့္သြင္းေသာ အစာျဖစ္သည္ဟု ေရွးယခင္ႏွစ္ ၂ဝ ခန္႔ကပင္ ဖတ္႐ႈခဲ့ရဖူးပါသည္။ ကုလားပဲကို ႏြားႏုိ႔ႏွင့္
တန္းတူထား၍ ႀကီးထြားဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအတြက္ ေကြၽးေမြးႏုိင္သည္ဟု ဆိုသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံေရးသမုိင္းတြင္လည္း လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ ဝင္ခဲ့ေသာ ပုဂိၢဳလ္တစ္ဦးသည္ ကုလားပဲအစိမ္းကို အခြံမခြၽတ္ဘဲ ေရစိမ္၍ ေန႔စဥ္စားခဲ့သည္။ သူ၏ ဥပဓိ႐ုပ္မွာလည္း ေတာင့္တင္းခုိင္မာသည့္ ႐ုပ္မ်ဳိးျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထုိ႔အတူပင္ ခြန္အားေတာင့္တင္းသည့္ အိႏၵိယလူမ်ိဳးမ်ား၊ တပ္မေတာ္သားမ်ား၊ တုိက္ပြဲဝင္သူမ်ားသည္ ကုလားပဲကို အဓိကရိကၡာအျဖစ္ထား၍ စားသံုး ၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ကုလားပဲစားသံုးသူမ်ားသည္ သန္မာေတာင့္တင္း႐ံုမွ်မက အပင္ပန္းဒဏ္၊ ဥတုဒဏ္မ်ားကို ခံႏိုင္ရည္႐ိွသည္ဟုဆိုသည္။ ကြၽဲတစ္ေကာင္ကို လွဲသတ္ႏုိင္သူတစ္ဦးသည္ ကြၽဲသားကို မစား၊ အမဲကိုမစား၊ ကုလားပဲကို စားသည္ဟု အဆို႐ိွသည္။

သို႔ေသာ္ ကုလားပဲကို ႐ိုးရာတုိင္းရင္းေဆးပညာ ႐ႈေထာင့္မွ ၾကည့္ေသာအခါ ေဆးပညာက်မ္းမ်ားအလုိအရ ကုလားပဲသည္ ပဲအမ်ဳိးမ်ဳိးတြင္ ''ဂ႐ု'' ဂုဏ္႐ိွေသာပဲမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ''ဂ႐ု'' ဆိုသည္မွာ ေလးလံသည့္ အနက္အဓိပၸာယ္႐ိွသည္။ ဂ႐ုဂုဏ္ ရိွေသာ အစာသည္ ေၾကခဲသည္။ ႐ုပ္ေလးသည္။ အိပ္ခ်င္ငိုက္မ်ဥ္းသည္။ ၾသဇာဓာတ္ကို တုိးပြားေစသည္။ မ်ားမ်ားစားလွ်င္ ထုိင္းမႈိင္းေစသည္။

႐ိုးရာေဆးပညာ႐ႈေထာင့္မွ ဓာတ္စာေပး၍ကုေသာ ပညာရပ္တြင္ အာဟာရျဖည့္တင္းရန္လုိေသာ လူနာအတြက္ ကုလားပဲ၊ ႏုိ႔ႏွင့္ အသားအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေပးေလ့႐ိွသည္။ ဂ႐ုဂုဏ္ရိွေသာ ဓာတ္စာအျဖစ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ကုလားပဲႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ မွာ ပဲရာဇာ ေခၚပဲနီေလးကို ေပးေလ့႐ိွသည္။ ထုိပဲသည္ ႏူးည့ံၿပီး ေၾကက်က္လြယ္သည္။ အသက္ႀကီးသူမ်ား အတြက္ အစာေၾကလြယ္သည္။ အာဟာရ ျဖစ္ေစသည္။

ပဲရာဇာသည္ ႐ုပ္ကုိေပါ့ပါးေစေသာ ''လဟု'' ဂုဏ္႐ိွသည္ဟု ဓာတ္စာဆရာႀကီးမ်ားက ဆိုသည္။ ေသြးတိုး႐ိွေသာလူနာ၊ႏွလံုးႀကီးေသာလူနာ၊ '' လဟု '' ဆိုလွ်င္ ေပါ့ပါးေသာအနက္ အဓိပၸာယ္႐ိွသည္။ အစာေခ်အားနည္းေသာလူနာ၊ ေလျဖတ္ေဝဒနာ ႏွစ္ရွည္ခံစားေနရေသာ လူနာမ်ားကို ကုလားပဲကိုမေပး၊ ပဲရာဇာကိုသာ ဓာတ္စာအျဖစ္ေပးသည္။ ကုလားပဲ၊ ေျမပဲ၊ ပဲႀကီး၊ မတ္ပဲ၊ စြန္တာနီ၊ ပဲစာဥ၊ စားေတာ္ပဲ မ်ားသည္ ေၾကခဲ၍ လူနာမ်ားႏွင့္ မသင့္။ ပဲရာဇာ၊ ပဲနီေလး၊ ပဲျဖဴေလး၊ ပဲစင္းငံုစသည့္ ပဲမ်ားသာ ႏူးည့ံ၍ေၾကက်က္ လြယ္သျဖင့္ လူနာမ်ား၊ သက္ႀကီးရြယ္အို မ်ားႏွင့္ သင့္သည္။

ျမန္မာတို႔ႏွစ္သက္ေသာ ႐ိုးရာအစားအစာျဖစ္သည့္ မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္ရာတြင္ ကုလားပဲထည့္ခ်က္ေလ့ရွိသည္။ ထိုသို႔ထည့္ရာတြင္ အခ်ဳိ႕က ကုလားပဲအစိမ္းမႈန္႔၊ အက်က္မႈန္႔မ်ားကို အသံုးျပဳေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕က ကုလားပဲေစ့ကို ျပဳတ္ေခ်ၿပီး ထည့္ေလ့႐ိွသည္။ အစိမ္းကိုျပဳတ္၍ ထည့္ခ်က္ေသာ မုန္႔ဟင္းခါးဟင္းရည္သည္ အခန္႔မသင့္လွ်င္ ဗိုက္နာျခင္း၊ ဝမ္းေလွ်ာျခင္းကို ျဖစ္ေစႏုိင္သည္။

ကုလားပဲအမႈန္႔ကို ေလွာ္ထားသည့္ အက်က္မႈန္႔ျဖင့္ မုန္႔ဟင္းခါးဟင္းရည္ ခ်က္ျခင္းသည္ ရနံ႔လည္းေမႊးၿပီး ဝမ္းမပ်က္ေစ ႏုိင္သျဖင့္ စိတ္ခ်ရေသာ နည္းျဖစ္သည္။

ကုလားပဲတစ္မ်ဳိးတည္း ကသည္ပင္ ပထဝီစာျဖစ္၍ ဝမ္းခ်ဳပ္ေစႏုိင္ၿပီး ဟင္းအရည္ခ်က္လွ်င္ အခန္႔မသင့္၍ အခ်ဥ္ေပါက္ၿပီး သိုးသြားလွ်င္ ဝမ္းပ်က္ေစႏုိင္ေသာ သတိၱရွိသည္။ အစာမေၾကလွ်င္လည္း အိပ္ခ်င္ငိုက္မ်ဥ္းေစသည္။ ေယာအတြင္းဝန္ ဦးဖိုးလႈိင္၏ ဥတုေဘာဇနသဂၤဟ က်မ္းတြင္လည္း အစိမ္းအတိုင္းေလွာ္ေသာ ကုလားပဲသည္ အားကိုျပဳတတ္၏။ ႏႈတ္ကိုၿမိန္ေစတတ္၏။ အေျခာက္ကို ေလွာ္ထားေသာ ကုလားပဲသည္ အဆီၾသဇာမ႐ိွ။ ေလနာ၊ ႏူနာတို႔ကို ပြားေစတတ္၏။ ျပဳတ္ေပါင္းေသာ ကုလားပဲသည္ သလိပ္၊ သည္းေျခကိုႏုိင္၏။ ကုလားပဲဟင္းသည္ စိတ္ႏွလံုးကို တုန္လႈပ္ျခင္းျပဳေစတတ္၏။ ကုလားပဲအစိမ္းသည္ ႏူးည့ံ၍ ႏႈတ္ကိုၿမိန္ေစတတ္၏။ သည္းေျခ၊ သုက္ကို နည္းေစတတ္၏။ ေအး၏။ ဖန္၏။ ေလကို ပ်က္ေစတတ္၏။ ဝမ္းခ်ဳပ္၏ စသည္ျဖင့္ဖြင့္ဆိုထားသည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။

ကုလားပဲကို အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရသူမ်ား၊ ခရီးေျခက်င္သြားရသူမ်ား၊ စစ္သည္မ်ား၊ ခြန္အားအသံုးျပဳရသူမ်ားစား၍ ဘာမွမျဖစ္ေပ။ အထုိင္မ်ားသူ၊ အလုပ္မလုပ္သူ၊ေအးစက္ေသာအခန္းတြင္ ဇိမ္ႏွင့္ေနသူမ်ား မစားသင့္ေပ။ အဆစ္ေရာင္၊ ေလးဘက္နာရိွသူ၊ အေၾကာတက္ေရာဂါရိွသူ၊ အစာမေၾက ေရာဂါရိွသူ၊ ကိုယ္ေရာင္ေရာဂါရိွသူမ်ား၊ ရင္က်ပ္ေရာဂါရိွသူမ်ား မသင့္ေပ။ အေဝးေျပးလမ္းတြင္ ကားေမာင္းရသူမ်ား၊ စာေမးပြဲနီး၍ စာက်က္မွတ္ေနရသူမ်ားတြင္လည္း အိပ္ခ်င္ငိုက္မ်ဥ္း တတ္၍ သတိထား စားသံုးသင့္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရေပသည္။