ႏိုင္ငံေရးသမားႏွင့္မီဒီယာ

မင္းဗထူး

လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္ ကာလ အတြင္းက ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္တစ္ရပ္ အေပၚ အေဝဖန္ ခံေနရစဥ္ အစည္း အေဝးတစ္ခု မစတင္မီ အခ်ိန္ပိုင္း ကေလး၌ ေနာင္ေတာ္ႀကီး တစ္ဦးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေစတနာျဖင့္ အလြတ္ သေဘာ အႀကံတစ္ခု ေပးခဲ့ပါတယ္။ ''မင္းက ဒီေနရာမွာ ရန္ျဖစ္လိုက္ ရမွာကြ” ၊ ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ေမးခြန္း ထုတ္လိုက္ မိပါတယ္။ “ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ ကတည္းက တစ္ခါမၽွ ရန္မျဖစ္ ခဲ့ဖူးဘူး၊ အခု အသက္ ၆၀ ေက်ာ္မွ ဘယ္လိုလုပ္ ရန္ျဖစ္ရမွာလဲ” ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္း တစ္ဦးအျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခံယူထားစဥ္ ကာလက ကိုယ့္အယူအဆ မွန္တယ္၊ သူ႕အယူ အဆ မွားတယ္လို႔ ေျပာရမွာ ကၽြန္ေတာ္ အလြန္ ဝန္ေလး ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ေနေသာ အလုပ္၊ ေရးေန ေသာစာ၊ ေျပာေနေသာ စကား အမ်ားစု တို႔သည္ မေဖာက္ မျပန္ အၿမဲ မွန္ကန္ ေနေသာ သေဘာ တရား၊ ပရမတၳ တရားမ်ား မဟုတ္ ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ရာတြင္ ၂ဝ၁ဝ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွ စတင္၍ ကြၽန္ေတာ္သည္ ပါတီစုံ ေခတ္ကို ေမၽွာ္မွန္းလ်က္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္အေန အထား ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစား ျပဳျပင္ ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး သမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာလၽွင္ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ ရွိရမယ္၊ ဒီရည္မွန္း ခ်က္ဟာ မဲဆႏၵရွင္ မ်ားရဲ႕ လိုလားခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီမွ မဲရႏိုင္လိမ့္ မယ္လို႔ ႐ိုးရွင္းစြာ စဥ္းစား ခဲ့ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အေ႐ြး ခံမည့္ ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္၏ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ ေၾကညာ ခဲ့ပါတယ္။ “ျပည္သူလူထု ပထမ” ဟု ေႂကြးေၾကာ္လ်က္ အိမ္တိုင္ ရာေရာက္ မဲဆြယ္ စည္း႐ုံးမႈ မ်ားကို တစ္လမ္းဝင္ တစ္လမ္းထြက္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ မေရရာ မေသခ်ာမႈမ်ား ရွိေနလင့္ကစား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္မႈ ကေတာ့ အျပည့္အဝ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ မဲေပးရမည့္ရက္ နီးကပ္ လာခ်ိန္တြင္ အျခား ကိုယ္စား လွယ္ေလာင္း တစ္ဦးက သတင္းဌာန ႀကီးတစ္ခုကို ေျပာၾကားခ်က္ မ်ားဟာ သတင္း အမွား တစ္ခုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပုဂၢိဳလ္ေရး တိုက္ခိုက္ သလို ျဖစ္သြား ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စဥ္းစားခ်ိန္က သိပ္မရ၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ရက္က ကပ္ေနၿပီ၊ မဲဆႏၵရွင္ မ်ားဘက္ က ဘယ္ေလာက္ ခံႏိုင္ရည္ ရွိမလဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္ အေပၚ ယုံၾကည္မႈ ဘယ္ေလာက္ ဆုံး႐ႈံးသြား မလဲဟူ၍ ေသာက မ်ားခဲ့ရပါ တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အျဖစ္မွန္ကို ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာဂ္တြင္ ဖြင့္ခ်ခဲ့မိပါတယ္။ စာျဖင့္ ရန္ျဖစ္ သည့္ပုံစံ ျဖစ္သြားခဲ့ ေသာ ကြၽန္ေတာ္၏ တုံ႔ျပန္မႈသည္ မဲေပးသည့္ေန႔ မေရာက္မီ တစ္ရက္ အလိုတြင္မွ သတင္းဌာန တခ်ိဳ႕ႏွင့္ ျပည္တြင္း ဂ်ာနယ္ တစ္ခု တြင္သာ ေဖာ္ျပခဲ့တာ ေတြ႕ရ ပါတယ္။ ဒီလို လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေထာက္ခံမဲ မည္မၽွကို ဆယ္တင္ ႏိုင္ခဲ့သည္မွာ မေသခ်ာ ေသာ္လည္း မဲဆႏၵ ရွင္မ်ားရဲ႕ ရင္ထဲက မရွင္း မလင္း ျဖစ္ေစသည့္ ကိစၥကိုမူ အထိုက္ အေလ်ာက္ ေျပေပ်ာက္ သြားေစ လိမ့္မယ္ လို႔ေတာ့ ယုံၾကည္ ပါတယ္။

ႏိုင္ငံ့ ဝန္ထမ္း စိတ္အေန အထား ထားရွိခဲ့စဥ္က “ကိုယ္ေကာင္းလၽွင္ ကိုယ္ေခါင္း ဘယ္မေ႐ြ႕” ဆိုသည့္ ခံယူခ်က္၊ ကိုယ္တစ္ဦးတည္း အတြက္ ခံႏိုင္ရည္ စိတ္ထား ရွိႏိုင္ ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရး သမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္အေန အထားျဖင့္ စဥ္းစား ရာတြင္မူ ကိုယ္ပိုင္ ခံစားခ်က္ထက္ လူထု ဆက္သြယ္ေရး အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈကို ဦးစား ေပးခဲ့ရၿပီး လူထု အျမင္ ပုံလႊာမွာ လြဲမွားမႈ မရွိေစေရး အတြက္ အေလး ထားၿပီး တုံ႔ျပန္ ခဲ့ရျခင္း သာျဖစ္ ပါတယ္။ စိတ္ပညာရွင္ ဘရန္ဒမ္၏ မိမိကိုယ္မိမိ တန္ဖိုး ထားျခင္းႏွင့္ ဆိုင္ေသာ စာအုပ္ မ်ားကို ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ဖတ္႐ႈ ခဲ့သူတစ္ဦး အေနျဖင့္ အျခား လူမ်ား အေပၚ ေလးစားမႈ၊ ၾကင္နာမႈႏွင့္ ရက္ေရာမႈ မ်ားသည္ မိမိကိုယ္မိမိ တန္ဖိုး ထားျခင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ ေနသည့္ အေၾကာင္း အရာကို ေကာင္းစြာ နားလည္ ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ဖက္သား မထိခိုက္ေရး အတြက္ေတာ့ ဂ႐ုစိုက္ ေရးသားခဲ့ ပါတယ္။

ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္က လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ အႏိုင္ရ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရက္ နီးကပ္ခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မီဒီယာ အသုံးျပဳ တုံ႔ျပန္မႈသည္ တရား မၽွတမႈ ရွိရဲ႕လား၊ အျခား ေ႐ြးခ်ယ္ စရာ နည္းလမ္း အမွန္ တကယ္ မရွိေတာ့ ဘူးလား၊ သံဝရ တရား က်ိဳးေပါက္ ခဲ့တာလား၊ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ စဥ္းစား ရင္းျဖင့္ စာနယ္ဇင္း သမားမ်ားရဲ႕ က်င့္ဝတ္မ်ားကို စတင္ ေလ့လာ မိလ်က္သား ျဖစ္ခဲ့ ရပါတယ္။ ကမၻာ အရပ္ ရပ္တြင္ စာနယ္ဇင္းသမား ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ တို႔သည္ မိမိတို႔ရဲ႕ ဆႏၵအရ ဂုဏ္သိကၡာ ႀကီးမား ေသာ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ စာနယ္ဇင္း အတတ္ ပညာရွင္ အသင္းႀကီး (အက္စ္ပီေဂ်) ရဲ႕ က်င့္ဝတ္ မ်ားကို စံျပဳ အပ္ေသာ လမ္းၫႊန္ ခ်က္မ်ား အျဖစ္ က်ယ္ျပန္႔စြာ က်င့္သုံးလ်က္ ရွိေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီအသင္း ႀကီးက ေၾကညာ ထားေသာ က်င့္ဝတ္ မ်ားတြင္ ပင္မ အခ်က္ႀကီး (၄)ခ်က္သာရွိၿပီး အခ်က္ငယ္ (၃၇)ခ်က္ ပါဝင္ ပါတယ္။ “အမွန္ တရား ရွာေဖြ တင္ျပပါ” ဟူေသာ အခ်က္ ႀကီး၏ ေအာက္၌ “မွားယြင္း သည့္ စြပ္စြဲခ်က္ မ်ားအား တုံ႔ျပန္ ႏိုင္မည့္ အခြင့္ အေရး ေပးရမည္'' ဟူေသာ ေဖာ္ျပခ်က္ အရ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ၿပီးခဲ့ေသာ အျပဳ အမူသည္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ရရွိေသာ အခြင့္ အေရး တစ္ရပ္ သာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိ ခဲ့ရ ပါတယ္။ အလ်ဥ္း သင့္၍ က်န္အခ်က္ႀကီး သုံးခ်က္ ကိုလည္း စာဖတ္ သူမ်ား အတြက္ စကား လက္ေဆာင္ ေပးလိုပါတယ္။ ဒီအခ်က္ မ်ားကေတာ့ “အျခား လူမ်ားကို ထိခိုက္ နစ္နာမႈ အနည္းဆုံး ျဖစ္ပါေစ”၊ “အျခား အက်ိဳး စီးပြား အတြက္ မဟုတ္ေသာ အမ်ားျပည္သူ သိရွိခြင့္ အတြက္ လြတ္လပ္စြာ ျပဳမူ ေဆာင္႐ြက္ပါ” ၊ “တာဝန္ယူမႈ ရွိပါေစ” ဟူ၍ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ မီဒီယာ က်င့္ဝတ္သည္ ဘယ္ေလာက္မ်ား တရားမၽွတ သိကၡာရွိ လိုက္ပါ သလဲ၊ က်န္အခ်က္ ငယ္မ်ားကို ႀကဳံႀကိဳက္သည့္ အခါတြင္ ေဖာ္ျပေပး သြားပါမယ္။

ကြၽန္ေတာ္သည္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး ကာလတြင္ ေနရာဌာန အမ်ိဳးမ်ိဳး၌ ေျပာင္းလဲ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ ရေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရရဲ႕ မူဝါဒက ျပည္သူ ဗဟိုျပဳေသာ မူဝါဒ ျဖစ္သည့္ အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ မူလ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္း ခ်က္ကို ပိုမို ခိုင္မာ ေစခဲ့ ပါတယ္။ အမ်ား ျပည္သူ အက်ိဳး စီးပြား အတြက္ ကိုယ္လုပ္ ႏိုင္ေသာ အတိုင္း အတာ အတြင္း ဘယ္လို တာဝန္ မ်ိဳးမဆို စြန္႔လႊတ္၍ လုပ္ေဆာင္ ေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၿပီး ၿပီးခဲ့ သည့္ႏွစ္က စတင္၍ မီဒီယာ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး နည္းလမ္း အသြယ္သြယ္ကို  ႐ႈေထာင့္ အဖုံဖုံမွ ခ်ဥ္းကပ္ ၍ ဆက္လက္ ေလ့လာ သင္ယူ ေနခဲ့ ပါတယ္။ မီဒီယာ လုပ္ငန္းမ်ား သင္ယူ ေနဆဲ မွာပင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို မထိ ခလုတ္ ထိခလုတ္ ပုံစံ မ်ိဳးျဖင့္ စတင္ တိုက္ခိုက္ မႈမ်ား ခံလာ ရ၍ မၾကာ ခဏလည္း တုံ႔ျပန္ ေျဖရွင္း ေနခဲ့ ရပါတယ္။

ဒီေနရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ေသာ ႏိုင္ငံေရး သမားနဲ႔ မီဒီယာ ဆက္ဆံေရး အေၾကာင္း ဥပစာရ တစ္ခုကို အနည္းငယ္ ရွင္းလင္း တင္ျပ လိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး သမားသည္ သေဘၤာသားနဲ႔ တူသည္၊ မီဒီယာသည္ ပင္လယ္ႏွင့္ တူသည္၊ သေဘၤာသားသည္ မည္သည့္ အခါမၽွ ပင္လယ္ကို မေကာင္း မေျပာအပ္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ပင္လယ္သည္ သူ႕သဘာဝ အတိုင္း တည္ရွိ ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ရာသီ ဥတု ေဖာက္ျပန္ လာ၍ မုန္တိုင္း ထန္ရျခင္း အတြက္ ပင္လယ္ ျပင္၌ တာဝန္ မရွိပါ။ အလားတူ ႏိုင္ငံေရး သမား ကလည္း မီဒီယာကို ဘယ္ေတာ့မၽွ မေကာင္း မေျပာရ ပါဘူး။ သို႔ရာတြင္ သေဘၤာသားသည္ ပင္လယ္ကို မေၾကာက္ရ သလို ႏိုင္ငံေရး သမားကလည္း မီဒီယာကို မေၾကာက္သင့္ပါ။ ႏိုင္ငံေရး သမား၏ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္း ခ်က္က သေဘၤာႏွင့္ တူသည္။ ဘယ္ေလာက္ လႈိင္းေလ ထန္ထန္၊ ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္သားေတြ ေပါမ်ားသည့္ ပင္လယ္ ျဖစ္ပါေစ သေဘၤာသားသည္ သေဘၤာကို လိုရာ ဆိပ္ကမ္းသို႔ ေရာက္ေအာင္ ကၽြမ္းက်င္စြာ ခုတ္ေမာင္း သြားႏိုင္ဖို႔ လိုသလို ႏိုင္ငံေရး သမားသည္ အမ်ား ျပည္သူ အက်ိဳး စီးပြား အတြက္ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခုကို ဘယ္ေလာက္ အခက္အခဲရွိရွိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ႏိုင္စြမ္း ရွိရပါမယ္။ “ၾကမ္းတမ္းေသာ ပင္လယ္ျပင္ ကသာ ကြၽမ္းက်င္ေသာ သေဘၤာသား ေကာင္းမ်ားကို ေမြးထုတ္ ေပးႏိုင္တယ္”လို႔ ဆိုစကား ရွိပါတယ္။ ပင္လယ္ ျပင္ကို ေၾကာက္ၿပီး သေဘၤာ မတက္ရဲလၽွင္ သေဘၤာ သားေကာင္း မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ပုဂၢိဳလ္ အခ်ိဳ႕က မီဒီယာ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ မိမိ၏ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္း ခ်က္ကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ခ်ျပရမည့္ အစား “ထမင္း ရည္ပူလာ၊ လၽွာလႊဲ” အမွန္ တရားႏွင့္ ကင္းလြတ္၍ အလိုက္သင့္ ဟန္ေဆာင္ ေျပာၾကားခ်က္ မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး သမားေကာင္း၏ အျပဳအမူ မဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံေရး သမားသည္ လူထု ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္မွာ ခိုင္မာေသာ ရပ္တည္ခ်က္ မရွိလၽွင္ သူ႕ကို မည္သူက လာအားကိုးႏိုင္ပါ့မလဲ။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္က “ေခါင္းေဆာင္မ်ား အတြက္ စစ္ေဆးရန္ အခ်က္မ်ား” ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ စာအုပ္ တစ္အုပ္ကို ေရးသား ထုတ္ေဝ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ထိုစာအုပ္တြင္ မီဒီယာႏွင့္ ဆက္ဆံျခင္း ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ ေအာက္၌ “ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ဟန္ေဆာင္မႈ၊ အေျပာတျခား အလုပ္ တျခား ျဖစ္မႈ၊ စိတ္မပါဘဲ အလိုက္သင့္ ေျပာဆိုမႈႏွင့္ မုသာဝါဒ က်င့္သုံးမႈ တို႔သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ပုံရိပ္ကို အက်ည္းတန္ ေစပါလိမ့္မည္။ အတြင္း ခံစားမႈ အစစ္ အမွန္ႏွင့္ ျပင္ပ ဆက္သြယ္မႈ ပုံစံ တစ္ထပ္တည္း မတူျခင္းသည္ လိမ္လည္ လွည့္ျဖားျခင္း အေပ်ာ့စား တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေသာ သူေတာ္ေယာင္ ေဆာင္မႈပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤအခ်က္သည္ လူအမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာ၌ အၿမဲ အ႐ႈံးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ေနရမည့္ အျပဳ အမူလည္း ျဖစ္၏” ဟု ေရးသား ေဖာ္ျပခဲ့ ဖူးပါတယ္။

ယခုအခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျဖတ္သန္း ေနေသာ ပင္လယ္ ျပင္သည္ ခက္ခဲ ၾကမ္းတမ္း ပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ကို ထြက္မလာခင္ ကတည္းက ဒီလို အေျခ အေန မ်ိဳးကို ေမၽွာ္လင့္ ထားၿပီး ျဖစ္၍ မထူးဆန္းပါ။ စြန္႔လႊတ္ စြန္႔စားေသာ စိတ္မရွိလၽွင္၊ နဂိုကတည္းက ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ မရွိလၽွင္ ပင္လယ္ကို ထြက္လာ လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ အမ်ားျပည္သူ အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ကို ခိုင္ခိုင္ မာမာ ခ်မွတ္ ထားခဲ့သည့္ အတြက္သာ ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္ ပင္လယ္ျပင္ကို ျဖတ္သန္း ေနရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဤသို႔ ဆိုလၽွင္ အမ်ား ျပည္သူ အက်ိဳးစီးပြား ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)